·
· การควบคุมประชากร
การปรับแต่งขนาดของประชากร อันมีผลมาจากนโยบายของชาติและจากการใช้วิธีคุมกำเนิดในระดับบุคคล ในทางประวัติศาสตร์ได้แสดงให้เราเห็นว่า รัฐบาลต่างๆได้ดำเนินความพยายามในการใช้มาตรการต่างๆเพื่อให้เกิดผลกับ ปริมาณและคุณภาพของประชากรโดยใช้เทคนิคต่างๆ เป็นต้นว่า (1) การส่งเสริมหรือไม่สงเสริมการเข้าเมืองและการย้ายถิ่นออกไป (2) การส่งเสริมและไม่ส่งเสริมให้มีครอบครัวใหญ่ๆ และ(3) การดำเนินนโยบายกำจัดมวลมนุษย์ ตัวอย่างเช่น กรณีของเยอรมนีในยุคนาซีเรืองอำนาจ เมื่อได้มีการปรับปรุงวิธีคุมกำเนิดต่างๆและนำมาใช้ในสังคมโดยเฉพาะอย่าง ยิ่งในสังคมตะวันตกแล้วนั้น ผู้คนก็จะสามารถเลือกได้ว่าอยากทำให้ครอบครัวมีขนาดใหญ่หรือมีขนาดเล็กได้ เมื่อปี ค.ศ. 1987 ประชากรโลกมีมากกว่าห้าพันล้านคน อัตราการเกิดของคนทั่วโลกเพิ่มขึ้นจาก 27 คนต่อหนึ่งพันคนเมื่อปี ค.ศ. 1986 มาเป็น 28 คนต่อหนึ่งพันคนในปี ค.ศ. 1987 เหตุผลสำคัญที่ประชากรโลกเพิ่มมากเช่นนี้ก็เพราะการเจริญเติบโตของประชากรใน จีนที่พุ่งขึ้นมาจาก 18 คนต่อหนึ่งพันคนเมื่อปี ค.ศ. 1986 มาเป็น 21 คนต่อหนึ่งพันคนในปี ค.ศ. 1987 ทั้งนี้เพราะผลของการลดความเคร่งครัดในมาตรการคุมกำเนิดของทางการจีนนั่นเอง
ความสำคัญ ปัญหาการควบคุมประชากรนี้มีปรากฏอย่างเด่นชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่กำลังพัฒนา และในสังคมหัวเลี้ยวหัวต่อของกลุ่มประเทศโลกที่สาม ในขั้นตอนที่ 2 ของวงจรทางประชากรศาสตร์ กล่าวคือ ในขั้นตอนนี้สังคมจะพยายามเปลี่ยนแปลงการปรับทิศทางสังคมในแบบก่อนการพัฒนาด้านอุตสาหกรรมไปสู่สังคมในแบบพัฒนาทางด้านอุตสาหกรรม แต่ในขณะเดียวกันนั้นสังคมก็จะพบกับปัญหาประชากรล้นประเทศเข้าไปอีกด้วย ลักษณะต่างๆที่สัมพันธ์กับขนาดและสภาวะของประชาการมีดังนี้ คือ (1) อัตราการตายลดลงมามากกว่าอัตราการเกิด (2 ) คนที่อยู่ในเยาว์วัยมีจำนวนมาก และ (3) คนในวัยทำงานที่จะทำงานเพื่อปรับปรุงสภาวะทางเศรษฐกิจให้ดีขึ้นได้อย่างรวดเร็วนั้นกลับมีจำนวนน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับประชากรทั้งหมด รัฐบาลในประเทศต่างๆเหล่านี้ต่างก็ถูกบีบคั้น คือ ทางหนึ่งก็ต้องการจะรักษาค่านิยมแบบเก่าเอาไว้ แต่อีกทางหนึ่งก็ต้องการจะสนับสนุนค่านิยมแบบใหม่ และในขณะเดียวกันนั้นคนก็มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น ต้องสิ้นเปลืองงบประมาณในการพัฒนาเศรษฐกิจเกี่ยวกับการนี้เพิ่มตามมา ที่เกิดปัญหาคนล้นประเทศขึ้นมานี้ก็เนื่องมาจากท่าทีที่เป็นปฏิปักษ์ต่อการ คุมกำเนิดของหลายศาสนาทั่วโลก ทำให้นโยบายและโครงการที่ดำเนินการเพื่อจะลดอัตราการเกิดไม่ได้ผลดีเท่าที่ควร อย่างไรก็ดีได้มีความพยายามที่จะแก้ไขปัญหานี้โดยวิธีการต่อไปนี้ คือ (1) ขจัดการไม่รู้หนังสือของประชาชนให้หมดไปเพื่อให้สามารถสื่อสารค่านิยมแบบ ใหม่ในหมู่ประชาชนได้สำเร็จ (2) ทำการปรับปรุงสุขอนามัยในหมู่ประชาชนเพื่อว่าจะได้ไม่ต้องมีครอบครัวใหญ่มีลูกหลานมากๆเป็นการเผื่อไว้สำหรับเด็กส่วนหนึ่งที่อาจจะเสียชีวิตก่อนจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ (3) มีการเน้นย้ำให้เห็นประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่จะพึงได้จากการมีครอบครัวเล็กๆ และ (4) มีการจัดหาข้อมูลและทรัพยากรต่างๆให้แก่ประชาชนเป็นการสนับสนุนการคุมกำเนิดให้แพร่หลายในหมู่ประชาชนมากยิ่งขึ้น รัฐบาลของประเทศที่กำลังพัฒนาที่มีความสนใจในการพัฒนาโครงการคุมกำเนิดต่างๆ จะได้รับความช่วยเหลือทั้งจากภาครัฐบาลและภาคเอกชนของประเทศที่พัฒนาแล้ว นอกจากนั้นแล้ววิทยาศาสตร์สมัยใหม่ก็ยังคงดำเนินการให้ความสะดวกในเรื่องการคุมกำเนิดนี้ต่อไป โดยได้มีการพัฒนาวิธีการที่ง่ายและมีประสิทธิผลในการคุมกำเนิดมากยิ่งขึ้น เป็นต้นว่า การใช้ยาเม็ดคุมกำเนิดในหญิง และการผูกท่อเชื้ออสุจิในชาย(ไอยูดี) เป็นต้น อย่างไรก็ดีปัญหานี้ก็จะยังคงเป็นเรื่องของการแสวงหาทางเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งทางเลือกหนึ่ง คือ ปล่อยให้ประชากรขยายตัวมากๆในขณะที่ทรัพยากรของโลกอยู่ในสภาวะขาดแคลน ซึ่งเป็นทางวิบัติ กับอีกทางเลือกหนึ่ง คือ พยายามเพิ่มผลิตภัณฑ์ทางด้านอาหารในอัตราที่พอเพียงและในขณะเดียวกันนั้นก็ ต้องมีการเปลี่ยนแปลงค่านิยมเก่าๆ เป็นต้นว่า ค่านิยมที่ว่าการมีครอบครัวใหญ่ๆเป็นสิ่งที่ดีนั้นตามไปด้วย
การปรับแต่งขนาดของประชากร อันมีผลมาจากนโยบายของชาติและจากการใช้วิธีคุมกำเนิดในระดับบุคคล ในทางประวัติศาสตร์ได้แสดงให้เราเห็นว่า รัฐบาลต่างๆได้ดำเนินความพยายามในการใช้มาตรการต่างๆเพื่อให้เกิดผลกับ ปริมาณและคุณภาพของประชากรโดยใช้เทคนิคต่างๆ เป็นต้นว่า (1) การส่งเสริมหรือไม่สงเสริมการเข้าเมืองและการย้ายถิ่นออกไป (2) การส่งเสริมและไม่ส่งเสริมให้มีครอบครัวใหญ่ๆ และ(3) การดำเนินนโยบายกำจัดมวลมนุษย์ ตัวอย่างเช่น กรณีของเยอรมนีในยุคนาซีเรืองอำนาจ เมื่อได้มีการปรับปรุงวิธีคุมกำเนิดต่างๆและนำมาใช้ในสังคมโดยเฉพาะอย่าง ยิ่งในสังคมตะวันตกแล้วนั้น ผู้คนก็จะสามารถเลือกได้ว่าอยากทำให้ครอบครัวมีขนาดใหญ่หรือมีขนาดเล็กได้ เมื่อปี ค.ศ. 1987 ประชากรโลกมีมากกว่าห้าพันล้านคน อัตราการเกิดของคนทั่วโลกเพิ่มขึ้นจาก 27 คนต่อหนึ่งพันคนเมื่อปี ค.ศ. 1986 มาเป็น 28 คนต่อหนึ่งพันคนในปี ค.ศ. 1987 เหตุผลสำคัญที่ประชากรโลกเพิ่มมากเช่นนี้ก็เพราะการเจริญเติบโตของประชากรใน จีนที่พุ่งขึ้นมาจาก 18 คนต่อหนึ่งพันคนเมื่อปี ค.ศ. 1986 มาเป็น 21 คนต่อหนึ่งพันคนในปี ค.ศ. 1987 ทั้งนี้เพราะผลของการลดความเคร่งครัดในมาตรการคุมกำเนิดของทางการจีนนั่นเอง
ความสำคัญ ปัญหาการควบคุมประชากรนี้มีปรากฏอย่างเด่นชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่กำลังพัฒนา และในสังคมหัวเลี้ยวหัวต่อของกลุ่มประเทศโลกที่สาม ในขั้นตอนที่ 2 ของวงจรทางประชากรศาสตร์ กล่าวคือ ในขั้นตอนนี้สังคมจะพยายามเปลี่ยนแปลงการปรับทิศทางสังคมในแบบก่อนการพัฒนาด้านอุตสาหกรรมไปสู่สังคมในแบบพัฒนาทางด้านอุตสาหกรรม แต่ในขณะเดียวกันนั้นสังคมก็จะพบกับปัญหาประชากรล้นประเทศเข้าไปอีกด้วย ลักษณะต่างๆที่สัมพันธ์กับขนาดและสภาวะของประชาการมีดังนี้ คือ (1) อัตราการตายลดลงมามากกว่าอัตราการเกิด (2 ) คนที่อยู่ในเยาว์วัยมีจำนวนมาก และ (3) คนในวัยทำงานที่จะทำงานเพื่อปรับปรุงสภาวะทางเศรษฐกิจให้ดีขึ้นได้อย่างรวดเร็วนั้นกลับมีจำนวนน้อยเมื่อเปรียบเทียบกับประชากรทั้งหมด รัฐบาลในประเทศต่างๆเหล่านี้ต่างก็ถูกบีบคั้น คือ ทางหนึ่งก็ต้องการจะรักษาค่านิยมแบบเก่าเอาไว้ แต่อีกทางหนึ่งก็ต้องการจะสนับสนุนค่านิยมแบบใหม่ และในขณะเดียวกันนั้นคนก็มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น ต้องสิ้นเปลืองงบประมาณในการพัฒนาเศรษฐกิจเกี่ยวกับการนี้เพิ่มตามมา ที่เกิดปัญหาคนล้นประเทศขึ้นมานี้ก็เนื่องมาจากท่าทีที่เป็นปฏิปักษ์ต่อการ คุมกำเนิดของหลายศาสนาทั่วโลก ทำให้นโยบายและโครงการที่ดำเนินการเพื่อจะลดอัตราการเกิดไม่ได้ผลดีเท่าที่ควร อย่างไรก็ดีได้มีความพยายามที่จะแก้ไขปัญหานี้โดยวิธีการต่อไปนี้ คือ (1) ขจัดการไม่รู้หนังสือของประชาชนให้หมดไปเพื่อให้สามารถสื่อสารค่านิยมแบบ ใหม่ในหมู่ประชาชนได้สำเร็จ (2) ทำการปรับปรุงสุขอนามัยในหมู่ประชาชนเพื่อว่าจะได้ไม่ต้องมีครอบครัวใหญ่มีลูกหลานมากๆเป็นการเผื่อไว้สำหรับเด็กส่วนหนึ่งที่อาจจะเสียชีวิตก่อนจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ (3) มีการเน้นย้ำให้เห็นประโยชน์ทางเศรษฐกิจที่จะพึงได้จากการมีครอบครัวเล็กๆ และ (4) มีการจัดหาข้อมูลและทรัพยากรต่างๆให้แก่ประชาชนเป็นการสนับสนุนการคุมกำเนิดให้แพร่หลายในหมู่ประชาชนมากยิ่งขึ้น รัฐบาลของประเทศที่กำลังพัฒนาที่มีความสนใจในการพัฒนาโครงการคุมกำเนิดต่างๆ จะได้รับความช่วยเหลือทั้งจากภาครัฐบาลและภาคเอกชนของประเทศที่พัฒนาแล้ว นอกจากนั้นแล้ววิทยาศาสตร์สมัยใหม่ก็ยังคงดำเนินการให้ความสะดวกในเรื่องการคุมกำเนิดนี้ต่อไป โดยได้มีการพัฒนาวิธีการที่ง่ายและมีประสิทธิผลในการคุมกำเนิดมากยิ่งขึ้น เป็นต้นว่า การใช้ยาเม็ดคุมกำเนิดในหญิง และการผูกท่อเชื้ออสุจิในชาย(ไอยูดี) เป็นต้น อย่างไรก็ดีปัญหานี้ก็จะยังคงเป็นเรื่องของการแสวงหาทางเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ซึ่งทางเลือกหนึ่ง คือ ปล่อยให้ประชากรขยายตัวมากๆในขณะที่ทรัพยากรของโลกอยู่ในสภาวะขาดแคลน ซึ่งเป็นทางวิบัติ กับอีกทางเลือกหนึ่ง คือ พยายามเพิ่มผลิตภัณฑ์ทางด้านอาหารในอัตราที่พอเพียงและในขณะเดียวกันนั้นก็ ต้องมีการเปลี่ยนแปลงค่านิยมเก่าๆ เป็นต้นว่า ค่านิยมที่ว่าการมีครอบครัวใหญ่ๆเป็นสิ่งที่ดีนั้นตามไปด้วย
No comments:
Post a Comment